"Trzy Kolory. Czerwony" - Krzysztof Kieślowski

Krzysztof Kieślowski zasługuje na osobną kategorię...

Ale zacznijmy od końca. "Trzy Kolory. Czerwony":

Zamiast opisu filmu - wiersz:

Miłość od pierwszego wejrzenia
 
 Autorem wiersza jest p. Wisława Szymborska
 

Obo­je są prze­ko­na­ni,
 że po­łą­czy­ło ich uczu­cie na­głe.
 Pięk­na jest taka pew­ność,
 ale nie­pew­ność jest pięk­niej­sza.
 
 Są­dzą, że sko­ro nie
 zna­li się wcze­śniej,
 nic mie­dy nimi ni­g­dy się nie dzia­ło.
 A co na to uli­ce, scho­dy, ko­ry­ta­rze,
 na któ­rych mo­gli się od daw­na mi­jać?
 
 Chcia­ła­bym ich za­py­tać,
 czy nie pa­mię­ta­ją -
 może w drzwiach ob­ro­to­wych
 kie­dyś twa­rzą w twarz?
 ja­kieś ,,prze­pra­sza­m'' w ści­sku?
 głos ,,po­mył­ka­'' w słu­chaw­ce?
 - ale znam ich od­po­wiedź.
 Nie, nie pa­mię­ta­ją.
 
 Bar­dzo by ich zdzi­wi­ło,
 że od dłuż­sze­go już cza­su
 ba­wił się nimi przy­pa­dek.
 
 Jesz­cze nie cał­kiem go­tów
 za­mie­nić się dla nich w los,
 zbli­żał ich i od­da­lał,
 za­bie­gał im dro­gę
 i tłu­miąc chi­chot
 od­ska­ki­wał w bok.
 
 Były zna­ki, sy­gna­ły,
 cóż z tego, że nie­czy­tel­ne.
 Może trzy lata temu
 albo w ze­szły wto­rek
 pe­wien li­stek prze­fru­nął
 z ra­mie­nia na ra­mię?
 Było coś zgu­bio­ne­go i pod­nie­sio­ne­go.
 Kto wie, czy już nie pił­ka
 w za­ro­ślach dzie­ciń­stwa?
 
 Były klam­ki i dzwon­ki,
 na któ­rych za­wcza­su
 do­tyk kładł się na do­tyk.
 Wa­liz­ki obok sie­bie w prze­cho­wal­ni.
 Był może pew­nej nocy jed­na­ko­wy sen,
 na­tych­miast po zbu­dze­niu za­ma­za­ny.
 
 Każ­dy prze­cież po­czą­tek
 to tyl­ko ciąg dal­szy,
 a księ­ga zda­rzeń
 za­wsze otwar­ta w po­ło­wie.

Mam nadzieję napisać wkrótce więcej o pozostałych, ważnych dla mnie filmach:

Personel

Amator

Przypadek

Bez końca

Krótki film o zabijaniu

Krótki film o miłości

Dekalog

Podwójne życie Weroniki

Trzy kolory. Niebieski

Trzy kolory.Trzy kolory. Biały

Trzy kolory. Czerwony